در تواضع یک سلام،

با غرور از احساس ،

بر سرراهت می ایستم؛

و تو ندیده از من میگذری،

هیچ چیزی توجهت را جلب نکرد ،

نه صدای طپشهای قلبم،

 نه شوق نگاهم ،

نه سرخی گلهای منتظر در دستانم ....

قدمهایم را برمیدارم

میروم

از کنار تمام روزها رد میشوم

و تمام خاطرات

به تو که میرسم میایستم

توان حرکتم نیست

غم نبودنت چقدر بزرگ است

وحس بودنت چقدر شگفت انگیز

میخواهم تاابد در همین نقطه بمانم

جایی که تو هستی و من و زندگی

کاش زمان همینجا متوقف بماند....

گفتی دوستت دارم
و من به خیابان رفتم.
فضای اتاق برای پرواز کافی نبود!

شايد روزی ...
دوباره در گذر زمان به يكديگر برسيم!
آنروز من اشتباه
گذشته را تكرار نخواهم كرد !
تو را از دست ميدهم
... اما غرورم را نه ...!

آنقــدر مرا سرد کرد ؛ از خودش .. از عشق .. کــه حالا بــه جای دلبستن ،‌ یخ بسته ام! آهای !!! روی احساسم پا نگذاریــد .. لیز می‌‌خوریــد .....